En ineens vond ik dit tekstje van een aantal jaren geleden…
“Schrijven beschouw ik niet als één van mijn grootste kwaliteiten. Toch zal dit idee mij niet langer in de weg staan om te delen wat ik wil delen. Van wijze mensen maar ook uit eigen ervaring, heb ik geleerd dat als ik zelf ergens mee worstel, anderen waarschijnlijk met hetzelfde worstelen. Dus als mijn ervaringen, twijfels, vragen, overpeinzingen ook maar één iemand kunnen helpen op welke manier dan ook, dan ben ik het die persoon verschuldigd me niet te laten stoppen door beperkende gedachten. Maar zelfs hierin zit nog altijd de verwachting dat ik iemand kan helpen, dat iemand op mijn verhaal zit te wachten. Wel eerlijk gezegd, zelfs als dat niet zo is, dan blijft er diep in mij toch ergens een ongelooflijk drive om te delen, om te schrijven over wat ik voel, meemaak, denk, simpelweg omdat zulke dingen delen, mij tot leven doet komen, mij zin geeft en daarin zit mijn bijdrage!
Ik heb toen een tijdje geschreven en gedeeld in het Zin&Zen project. Ondertussen zijn we een aantal jaren verder en ben ik er ook weer mee gestopt. Het was klaar. Tegenwoordig delen we trouwens niet meer via een blog maar moet alles via een vlog, Facebook Live of als het toch geschreven mag, via Instagram posts… Wie surft er nog naar een website? Maar ik blijf overtuigd van wat ik toen zei en heb zin om mijn schrijfsels en bedenksels opnieuw te delen the old-school way. Voilà… al doe ik het voor mezelf. Het zal soms in het Engels zijn, soms in het Nederlands, misschien soms Spaans of Frans wie weet… Ik druk me graag uit in de taal die op dat moment in mijn hoofd zit … en vaak is dat Engels.
Ik kijk ernaar uit !
Win Win
