Veel perspectieven, géén waarheid

Inderdaad, we zien heel uiteenlopende reacties op de huidige crisis en de quarantaine. 

Er zijn mensen die angstig zijn en die het minimaliseren. 
Er zijn mensen die hamsteren en die vaker naar de winkel gaan. 
Er zijn mensen die dit heel persoonlijk nemen en die met het grote geheel bezig zijn. 
Er zijn mensen die dit als een drama zien en die dit als een kans zien. 
Er zijn er met complottheoriën en met complottheoriën over de complottheoriën. 

En dat moet toch allemaal kunnen? Iedereen heeft immers zijn (trauma)achtergrond en aangeleerde copingsmechanismen. Dit is wellicht de therapeut in mij die bovenkomt. Die verscheidenheid is op zich eigenlijk heel mooi. Het zou toch wel heel saai zijn als we allemaal exact hetzelfde zouden reageren, eerlijk, heb je daar al eens over nagedacht? En trouwens wie heeft hét antwoord? Wie weet wat hét beste is? Is er één waarheid? Je kan op zoveel verschillende manieren naar deze situatie kijken. En afhankelijk van de bril die je kiest, zie je heel andere dingen.  

Hoe meer visies ik hoor, hoe meer ik besef dat ik enkel op mezelf ben aangewezen, zeker in de huidige wereld van het fake news.  Als ons onderscheidingsvermogen nu niet getraind wordt, dan gebeurt het nooit meer volgens mij. Uiteindelijk moeten we onze eigen verantwoordelijkheid nemen, ons eigen onderzoek doen, zelf besluiten trekken, lijkt me. En wat daarbij kan helpen is onze eigen innerlijke observaties leren interpreteren, de lichamelijke ‘felt sense’. Ik spreek vanuit een vrouwenlichaam wel te verstaan. Ik weet bijvoorbeeld dat ik me opener en vrijer voel als ik uit de of-of bias stap en zie dat het én-én is. 

Het punt is dat het er allemaal bijhoort, al die verschillende reacties en emoties. Laat je niet wijsmaken dat er kampen zijn of dat je moet kiezen. Het is allemaal deel van ons proces. Hoe beter we hiermee omgaan en dus hoe minder we extern projecteren, des te beter voor onze eigen gezondheid én voor het geheel. 

Bovendien is het niet omdat we op een bepaalde manier hiermee omgaan dat de ander fout is! Als we zelf een bepaalde beleving hebben, hoeven we daarom toch niet de beleving van de ander te ontkrachten? Ieder heeft zijn bestaansrecht. Tenminste als de vrijheid/het leven van een ander daardoor niet belemmerd wordt.

We kunnen al met de toekomst bezig zijn én tegelijk toch aandacht hebben voor onze directe omgeving.
We kunnen in het grote plaatje geloven én toch ook onze burgerplicht doen en alert blijven. 
We kunnen dit heel serieus nemen, kritisch zijn én toch het positieve eruit halen.
We kunnen goed zorgen voor onszelf én voor de ander. 
We kunnen rationeel en beheerst ermee omgaan én ook emotioneel zijn. 
We kunnen nood hebben aan heldere feiten én ook aan speelse activiteiten om het luchtig te houden. 
We kunnen nood hebben aan bij onzelf blijven en te chillen én ook aan actie en sociale contacten.
We kunnen de realiteit onder ogen zien én gecentered blijven. 
We kunnen voorzichtig zijn & toch verbonden met elkaar. 

Laten we vooral lief blijven voor elkaar. 

We kunnen dit ! 

Win Win

#Weareallinthistogether 
#Dontmaketheoppositewrong